ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΩΝ ΒΙΚΙΝΓΚΣ

                                                         H Frigga και το άρμα της.

Οι Βίκινγκς αγαπούσαν ιδιαίτερα τα σκυλιά και εξέτρεφαν  πολλές και διαφορετικές ράτσες  . Η δημοτικότητα των σκύλων ως κατοικιδίων, προδίδεται και από  πολλές κοινές ταφές σκύλων με τους κυρίους τους. Η Frigga η σύζυγος του Oddin και θεά του γάμου, και της πίστης,  πιστεύεται πως ταξίδευε πάνω σε άρμα που το έσερνε ένα κοπάδι σκύλων ως το πλέον χαρακτηριστικό σύμβολο της αφοσίωσης.
Η συνηθέστερη ράτσα σκύλων των Νορβηγών, ήταν ένα είδος Σπίτζ, διασταύρωση λύκου Αρκτικής  με κατοικίδιο σκύλο νοτιότερων περιοχών, ήδη από την νεολιθική εποχή, κρίνοντας από οστά που βρέθηκαν ηλικίας 5.000 ετών.

Στην τέχνη των Βίκινγκς εικονίζονται  συχνά σκυλιά ειδικά σε ρούνους που αναπαριστούν την σκηνή άφιξης ενός πολεμιστή στο Valholl. Τον υποδέχεται μιά Βαλκυρία, που φέρει ένα κέρατο με υδρομέλι , ενώ πίσω της  περιμένει το πιστό κυνηγόσκυλο του πολεμιστή. ' Οπως και πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων σήμερα , έτσι και οι Βίκινκς δεν μπορούσαν να φανταστούν πως είναι δυνατόν στην άλλη ζωή να αποχωριστούν την συντροφιά του αγαπημένου τους σκύλου . Αυτό ίσως εξηγεί εν μέρει το γιατί σε πολλούς τάφους πολεμιστών βρέθηκαν σκελετοί ενός ή περισσότερων σκύλων που συνόδευσαν τ΄αφεντικά τους στην άλλη ζωή.

                                             Απεικονίσεις σκύλων σε ρούνους

Σιτς Σκανδιναβϊκές πεποιθήσεις ο σκύλος είναι θεματοφύλακας του κάτω κόσμου και πιθανολογείται πως ένας από τους λόγους που οι Βίκινγκς θάβονταν με αυτούς ήταν γιατί είχαν τον ρόλο του ψυχοπομπού . Στην Σουηδία ανακαλύφθηκαν  ταφές πλήθους σκύλων μικρών και μεγάλων που χρονολογούνται πριν την εποχή των Βίκινγς,  ενώ κατά τη διάρκειά της είναι πολύ λιγότερα τα σκυλιά που βρέθηκαν σε κάθε τάφο. Η ταφή του πλοίου Oseberg περιείχε τα υπολείμματα  τεσσάρων σκύλων που συνόδευσαν τις γυναίκες που είχαν ταφεί εκεί. Η ταφή του πλοίου Gokstad  περιείχε έξι σκύλους που θάφτηκαν με τους ηλικιωμένους αφέντες τους. ΄Αλλοι τάφοι Βίκινγκς στη Δανία, Βρετάνη, τη Νήσο Μαν και αλλού  που περιείχαν λέιψανα σκύλων δείχνουν ότι το έθιμο της συνοδείας του νεκρού στην μεταθανάτια ζωή του από τα σκυλιά του ήταν διαδεδομένο σε όλον τον κόσμο των Βίκινγκς. 
Κάποιες απ΄αυτές τις αρχαίες  ράτσες που εξακολουθούν ν΄αναπαράγονται μέχρι σήμερα είναι και αυτές  που βλέπουμε εδώ:

Το Νορβηγικό Elkhound , κατάλληλο για κυνήγι μεγάλων θηραμάτων όπως της αρκούδας. Σκελετοί αυτού του σκύλου έχουν βρεθεί στο σπήλαιο Viste στο Jaeren στη δυτική Νορβηγία σε ένα στρώμα που χρονολογείται στο 4.000-5000 π.Χ.

Το  Jamthund , εθνικό σκυλί της Σουηδίας, αρχαίος αυτόχθων, συγγενής της Λάικα της Σιβηρίας.

Ο αρκουδόσκυλος Καρελίας, τύπου Σπιντζ , Φιλανδός που χρησιμοποιείται τουλάχιστον από το 1.100 π.Χ στο κυνήγι,

Ο  Σπίντζ, εθνικό σκυλί της Φιλανδίας, που χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα στο κυνήγι μεγάλων θηραμάτων, όπως είναι οι άλκες και οι αρκούδες.

Ο αγαπημένος των Βίκινγκς  της Δανίας, Παλιός Δανός πουλόσκυλος Gammel

Ο Νορβηγικός Lunderhund  που ανήκει στην αρχαιότερη σκανδιναβική ράτσα, ειδικός στο κυνήγι θαλάσσιων πουλιών. Επέζησε στην εποχή των παγετώνων σε ζώνες που δεν υπήρχε πάγος, τρεφόμενος με ψάρια  και θαλάσσια πτηνά. Θεωρείται απόγονος του αρχέγονου σκύλου  Canis Forus και όχι του οικόσιτου Canis Familiaris. To σκυλί αυτό έχει μοναδικές ικανότητες. Μπορεί να στρίψει το κεφάλι του κατά 180 μοίρες πίσω απ΄το κεφάλι του.΄Εχει έξι πλήρως αναπτυγμένα δάχτυλα σε κάθε πόδι και μπορεί να τεντώσει τα πόδια του σε πλήρη ευθεία με τα πλευρά του, ενώ είναι σε θέση να κλείνει εντελώς τ΄αυτιά του κατά βούλησιν. Εννοείται πως είναι πρωταθλητής στην κολύμβηση. H αξία του στο παρελθόν ήταν πολύ μεγάλη, διότι έφερνε στην οικογένεια άφθονη τροφή. Μέσα σε μιά νύχτα μπορούσε να συλλάβει και 30 puffins (ένας είδος θαλάσσιου πουλιού που θεωρείτο εξαιρετική λιχουδιά) και να τα φέρει ζωντανά στον κύριό του.

πηγή: vikinganswerlady.com