 | |
| Αναπαράσταση του τρίτου άθλου από τον Άντολφ Σμιντ - Νέο Μουσείο Βερολίνου |
As a third labour he ordered him to bring the Cerynitian hind alive to Mycenae. Now the hind was at Oenoe; it had golden horns and was sacred to Artemis; so wishing neither to kill nor wound it, Hercules hunted it a whole year. But when, weary with the chase, the beast took refuge on the mountain called Artemisius, and thence passed to the river Ladon, Hercules shot it just as it was about to cross the stream, and catching it put it on his shoulders and hastened through Arcadia. But Artemis with Apollo met him, and would have wrested the hind from him, and rebuked him for attempting to kill her sacred animal.Howbeit, by pleading necessity and laying the blame on Eurystheus, he appeased the anger of the goddess and carried the beast alive to Mycenae.
In Greek mythology, the Ceryneian Hind (Greek: Κερυνίτιδα Έλαφος), also called Cerynitis or the Golden Hind, was an enormous hind (deer), who lived in Keryneia, Greece. It was sacred to Artemis, the chaste goddess of the hunt, animals and unmarried women. It had golden antlers like a stag and hooves of bronze or brass, and it was said that it could outrun an arrow in flight. The capture of the hind was one of the labors of Heracles (Hercules).
The Third Labor of Heracles
Eurystheus and Hera were greatly angered to find that Heracles had managed to escape from the claws of the Nemean Lion and the fangs of the Lernaean Hydra, and so decided to spend more time thinking up a third task that would spell doom for the hero. The third task did not involve killing a beast, as it had already been established that Heracles could overcome even the most fearsome opponents, so Eurystheus decided to make him capture the female Ceryneian Hind, as it was so fast it could outrun an arrow.After beginning the search, Heracles awoke from sleeping and he could see the hind from the glint on its antlers. Heracles then chased the hind on foot for a full year through Greece, Thrace, Istria and the land of the Hyperboreans. In some versions, he captured the hind while it slept, rendering it lame with a trap net. In other versions, he encountered Artemis in her temple and she told him to leave the hind and tell Eurystheus all that had happened and his third labor would be considered to be completed. Yet another version claims that Heracles trapped the Hind with an arrow between the forelegs of the creature. And yet another version claims that Heracles ran after the hind for a year until the hind got so tired he picked it up and carried it back.
Eurystheus had given Heracles this task hoping to incite Artemis' anger at Heracles for his desecration of her sacred animal. As he was returning with the hind, Heracles encountered Artemis and her brother Apollo. He begged the goddess for forgiveness, explaining that he had to catch it as part of his penance, but he promised to return it. Artemis forgave him, foiling Eurystheus' plan to have her punish him.
 |
| Heracles and Apollo struggling over the Hind, as depicted on a Corinthian helmet (early 5th century BC) |
Origin of the myth
A doe bearing antlers was unknown in Greece, but the story of the hind is suggestive of reindeer, which, unlike other deer, can be harnessed and whose females bear antlers. The myth relates to the northern Hyperborea, which may have been the archaic origin of the myth itself, as Robert Graves thought.Constellation
When the sun is in the sign of Scorpio, the constellation Hercules rises. The Greeks referred to the constellation of Hercules as the Stag(hind is another word for doe), the identification of the constellation with Hercules was made by the Romans.Wikipedia
...........................................................
 |
| Μουσείο Λούβρου |
H Κερυνίτιδα Έλαφος είναι μυθικό πλάσμα που συναντάται σε διάφορους θρύλους της αρχαίας Ελλάδας, με γνωστότερο αυτόν της παγίδευσής της από τον Ηρακλή. Σχετίζεται με την Άρτεμη, η οποία ήταν η προστάτιδα θεά του.
Σύμφωνα με το μύθο, όταν η Άρτεμις ήταν ακόμη μικρή, είδε στο θεσσαλικό κάμπο πέντε ελαφίνες να βόσκουν. Θαμπωμένη από την ομορφιά τους, έπιασε τις τέσσερις και τις έζεψε στο άρμα της. Η πέμπτη, όμως, που είχε χρυσά κέρατα και έτρεχε πολύ γρήγορα, κατάφερε να ξεφύγει. Κατευθύνθηκε προς το νότο και μετά από μέρες, αφού πέρασε στην Πελοπόννησο, βεβαιώθηκε ότι ξέφυγε και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Κερύνειο Όρος, στα σύνορα μεταξύ Αρκαδίας και Αχαΐας. Τότε η Άρτεμις, θαυμάζοντας τον ελεύθερο και ατίθασο χαρακτήρα της, έθεσε το ζώο υπό την προστασία της.
Σύμφωνα με τους μελετητές της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, όπως ο Ρόμπερτ Γκρέιβς, ο μύθος της Κερυνίτιδος Ελάφου έχει μάλλον βόρεια προέλευση. Το ζώο στην πραγματικότητα μοιάζει περισσότερο με θηλυκό τάρανδο, αφού τα θηλυκά ελάφια είναι συγκριτικά μικρόσωμα, δεν έχουν κέρατα και δεν μπορούν να ζευχθούν σε άρμα. Συνεπώς, συμπεραίνεται ότι πρόκειται για εξελληνισμένο μύθο κάποιου βόρειου λαού. Στην άποψη συνηγορεί και ο μύθος του Ηρακλή (βλ. παρακάτω), αφού για να διαφύγει το ελάφι από τον ήρωα κατέφυγε στη γη των Υπερβορείων, κοντά στον αρκτικό κύκλο. Από την ίδια ευρύτερη περιοχή (Βαλτική Θάλασσα) οι Έλληνες εισήγαγαν ήλεκτρο (κεχριμπάρι), ήδη από τη μυκηναϊκή εποχή. Στο χρώμα του ηλέκτρου είναι πιθανόν να οφείλεται ο θρύλος για τα χρυσά κέρατα του ελαφιού.
Ο τρίτος άθλος του Ηρακλή
Αναπαράσταση του τρίτου άθλου από τον Άντολφ Σμιντ - Νέο Μουσείο Βερολίνου
Ο Ηρακλής ανέλαβε την αποστολή, κατευθύνθηκε προς το βουνό που κατοικούσε το ζώο και το αναγνώρισε από τη λάμψη των κεράτων του. Ξέροντας ότι δεν θα μπορούσε να το προλάβει στο τρέξιμο, ούτε να το ακινητοποιήσει με τα όπλα του, αφού η ελαφίνα έτρεχε γρηγορότερα κι από βέλος, αποφάσισε να το εξαντλήσει. Όταν η ελαφίνα τον είδε, άρχισε να τρέχει προς τον βορρά, κι ο Ηρακλής ακολουθούσε ξοπίσω της. Ένα χρόνο κράτησε η καταδίωξη - περνώντας μέσα από τα εδάφη των Ελλήνων, των Θρακών και των Σκυθών, έφθασαν στη γη των Υπερβορείων. Εκεί το ελάφι, εξουθενωμένο από το τρέξιμο, σταμάτησε για να πιει νερό. Ο Ηρακλής άδραξε την ευκαιρία και το ακινητοποίησε. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή του μύθου, που διασώζει ο Απολλόδωρος, ο Ηρακλής το συνέλαβε όταν αυτό προσπαθούσε να περάσει τον ποταμό Λάδωνα στην Αρκαδία[1].
Όταν η Άρτεμις έμαθε τι έγινε, εξοργίστηκε και φώναξε τον αδελφό της Απόλλωνα να τη βοηθήσει με τις σαΐτες του. Καθώς ο Ηρακλής επέστρεφε στην Ελλάδα, εμφανίστηκαν μπροστά του για να τον τιμωρήσουν. Ο Ηρακλής της ζήτησε συγχώρεση, εξηγώντας της το λόγο της πράξης του και δεσμευόμενος ότι μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του θα επέστρεφε το ελάφι στην προστάτιδα θεά του.
Πηγαίνοντας προς το παλάτι του Ευρυσθέα, έμαθε ότι ο βασιλιάς προόριζε το ελάφι για τον κήπο του και σκέφθηκε ένα τέχνασμα: Κάλεσε τον Ευρυσθέα να βγει έξω από το παλάτι ώστε να παραλάβει ο ίδιος το ελάφι. Βλέποντάς τον ο Ευρυσθέας τον συνεχάρη για την επιτυχία του - όταν όμως άπλωσε τα χέρια του για να το πάρει, ο ήρωας πήρε τα χέρια του από το ζώο και αυτό ταχύτατα έτρεξε προς την Άρτεμη. Έτσι, εκπλήρωσε τόσο την αποστολή του να φέρει την Κερυνίτιδα Έλαφο στον Ευρυσθέα, όσο και την υπόσχεσή του στην Άρτεμη ότι θα την επέστρεφε.BIKIΠΑΙΔΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου